DRAMA KAHADEAN HARGANA TEU KALINTANG KU BENDA

KAHADEAN HARGANA TEU KALINTANG KU BENDA

Rengse sakola. Irwan jeng Daus balik ka imahna nu sewang-sewangan tapi imahna tatanggaan. Daus geus teu tahan terus manehna ngompol dihandapeun tangkal kai gede.

Daus    : wan urang ngompol hela nya geus teu tahan yeuh!

Irwan   : nya gewatkeun ke indung urang nyarekan geura da urang balikna telat.!

Daus    : nya he’eh. Cerewed pisan indung maneh nya. Ha…ha….!

sangges kitu irwan manggih hiji barang di deket tangkal buah.

Irwan   : naon eta nya? Rongsokan jiganamah. Lumayan kan ke bias di jual ka si daus. Hehe!

Sangges kitu daus nyusul ka irwan.

Daus    : naon eta? loket? Loket saha? Dimana maneh manggihna? Iraha menangna? Oh.. maneh maling nya!!!!

Irwan   : naon si maneh ih . nanyana hiji-hiji gera. Bingung urang ngajawabna! Urang manggih loket didieu. Urangge teu nyaho ieu loket saha??. Urang muka ge acan!

Daus    : buka atuh gewatkeun loketna!

Irwan   : nya ke sakedeng!

Irwan jeng daus: waaaaaaawh. Aya duitna !!

Irwan   : aya KTP na alias Kartu Tanda Pelajar!

Daus    : enya. sigana KTP nu boga loket ieu!

Irwan   : nya alamatna jigana teu jauh tidieu yu urang balikeun!

Daus    : ulah lah! Jang naon dibalikeun ge euweuh untungna jang urang! Mending urang pake bae duitna! Bagi dua be kumaha?

Irwan   : embung ah. Gelo maneh mah. Eta teh dosa! Kumaha lamun nu boga dompet keur bingung neangan dompetna?

Daus    : ngefek emang jang urang!! Titah saha taledor? Salahna ieuh! Dompet ieu kan geus jadi milik urang jadi pake be duitna!

Irwan   : enya nya. Bagi dua be atuh duitna! Geus balik yu!

Terus irwan jeng daus balik ka imahna sewing-sewangan. Teu lila daus dating ka imah Irwan.

Rek ngajak irwan ulin.

Daus    : irwan, irwan ulin yu!

Uswan : eh aya daus! Lebet de! Irwan na nuju di piwarang bapana ngerjakeun PR hela nembe wios ameng!

Daus    : hun mang. nuhunya.

Uswan : daus bade ngaleueut naon? Ke ku aang pangadamelkeun!

Daus    : teu kedah mang. Ke ngarepotkeun!

Uswan : henteu. Ngan ngadamel cai. Kecuali lamun emang piwarang ngerjakeun PR anjeun kakara ngarepotkeun

Daus    : hahahaha emang mah tiasa bae. Jus stroberi be mang!

Uswan : oh uhun antosan sakedap nya!

terus dating bapana Irwan ngomong jeung daus.

Iday     : eh aya daus.

Daus    : hun mang. Kumaha damang?

Iday     : Alhamdulillah.bade ngajak irwan ameng nya?

Daus    : mmm hun mang. Mang abdi wios naros teu?

Iday     : wios bade naros naon?

Daus    : kunaonirwan ngerjakeun PR na ayena kan wengi ge tiasa!

Iday     : hun sih. Tapi mun wengi irwan na sok kaboboan jadina repot be!

Daus    : oh kitu nya mang. Hun antosan be atuh hela sakedap nya!

Iday     : hun sok!

Uswan : Daus ieu caina.

Daus    : hun mang!

Uswan : bapak teu kumpulan dih ayena ?

Iday     : eh uhun aduh dugi ka hilap kusabab nyarios jeung daus bae.

Teu lila.

Daus    : si irwan lila pisan ngerjakeun PR na urangge ngerjakeun teu satengah-satengah jam acan.

Irwan   : eh maaf nya lila? PR na loba pisan!

(bari lempang ka hareupeun imah)

daus     : ges ulah loba alesan ngomong be hese PRna da otask manehmah Pentium hiji!

Irwan   : ah ken bae masalah jang maneh.

Diharepen imah irwan jeng daus rek ngabagi duitnu tadi menag manggih.

Daus    : gewat ih lila pisan!

Irwan   : enya eusina aya 800 rebu mun dibagi dua berarti 400 rebu ewang tapi aya ATM na deui kumaha??

Daus    : keun be teu penting!

teu lila aya ipin dating ka imah irwan. (babaturana lanceuk irwan)

Ipin     : eh aya irwan jeung daus. Ker naon? Biasana mah sok nguseup. Eta naon? Duiit saha??

 Daus   : duit abi!

Ipin      : teu mungkin. Maraneh masih leutik keneh. Maenya kolot mere duit saloba kitu! Ku emang rek ditanyakeun ka usman nya?

Irwan   : ieu duit menang manggih di jalan.

Ipin      : terus kunaon dibagikeun kieu?

Irwan   : daus nu nitah mang.

Ipin      : dieu gera nempo (bari mariksa dompet eta) ieu aya Kartu Tanda Pelajar na. kan bias ditempo alamatna. Tuh teu jauh alamatna tidieu!

Irwan   : tadi mah bade di balikeun ku Irwan. Tapi cek Daus titah ulah.

Ipin      : gening kitu? Ulah kitu. Eta ngarana ngadahar hak batur

Irwan   : abi ge tos nyarios ka daus tapi cenah salah saha taledor.

Ipin      : kusabab kitu balikeun deui dompetna terus bejaan ulah taledor. Jadikeun eta palajaran keur manehna sangkan ulah taledor

Daus    : maaf mang abi teu sadar.

Irwan   : yu urang balikeun deui dompetna kanu bogana!

Terus dau jeng irwan dating ka imah nu boga dompet rek malikeun dompetna.

 Daus   : ASSALAMU’ALAIKUM.

Anan   : WAALAIKUMSALLAM. Saha?

Daus    : leres ieu bumina anan nasti

Anan   : hun leres aya naon nya? Ieu sahanya?

Irwan   : abdi irwan ieu rerencangan abdi daus. Abdi bade ngauihkeun dompet ieu.

Anan   : dompet ? antosan sakedap bade di cek hela. Mangga lebet!

Anan asup ka kamerna rek mariksa dompetna. daus jeng irwan mah diuk bari merhatikeun eusi imah.

Anan   : oh uhun dompet abi ical hatur nuhun tos di uihkeun. Aranjen mah mani bageur!.

Daus    : ah etamah tos kawajiban abdi.

Irwan   : nya uhun

Anan   : sakali deui hatur nuhun nya.

Irwan dan daus : nya. Sami sami!

Sangges kitu terus irwan jeng daus balik ka imah na masing-masing.